Oι Έλληνες δυστυχώς συνηθίζουν στα επιδόματα και το φόβο
Υποτίθεται όταν αναφέρεται κάποιος στους Έλληνες, αναφέρεται σε ένα από τα πιο περήφανα Έθνη στον κόσμο. Τουλάχιστον, αυτό ίσχυε μέχρι πριν τα Μνημόνια…..
Δίπλα σε αυτή την περηφάνεια, όλοι προσέθεταν και άλλα ευγενή χαρακτηριστικά όπως ανδρεία, τόλμη, εξυπνάδα, εφευρετικότητα, καλοσύνη, φιλοξενία, φιλότιμο. Βέβαια, για να είμαστε απόλυτα ακριβείς πάντα συνυπήρχαν με ελαττώματα, μερικά εξ αυτών αναγκαστικές προσθήκες στο DNA μας ελέω Τουρκοκρατίας, όπως πονηριά, ρουσφετολαγνεία, κομματισμός, διχασμός….
Όπως και να ‘χει κι επειδή η ανάλυση όλων αυτών δεν είναι το ζητούμενο του παρόντος άρθρου, αυτά τα στοιχεία, καλά και κακά συνέθεταν τους Νεοέλληνες και με αυτά είχαμε πορευθεί στο χρόνο για ακόμα δύο αιώνες και είχαμε καταφέρει άθλους, νίκες, πρωτιές, πρόοδο και ανάπτυξη…. Με τα ορθά μας και τα στραβά μας.
Τα δύο κομβικά φαινόμενα που όρισαν τις ζωές μας
Το σκηνικό άρχισε όμως να αλλάζει από το 2011 (1o Μνημονιακό έτος) και μετά όταν ταρακούνησαν την Ελλάδα δυο φαινόμενα : Το ένα ήταν η επαναφορά και αποδοχή από όλους μας σκηνικών στους δρόμους με απελπισμένους νεό-πτωχους συμπολίτες μας που άλλοι έψαχναν τα προς το ζην στα σκουπίδια και άλλοι την έξοδο από τη ζωή στα μπαλκόνια και τις αγχόνες, το έτερο ήταν το Κίνημα των Αγανακτισμένων, που εγώ προσωπικά έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως ήταν άλλη μια καλο-σκηνοθετημένη φαρσοκωμωδία από το Σύστημα τύπου “βαλβίδα χύτρας” (όπως υπάρχει η βαλβίδα στις χύτρες για να εκτονώνει το βρασμό, ώστε να μην εκρήγνυται το σκεύος, έτσι πολλές φορές όταν η κατάσταση τείνει να ξεφύγει από τον έλεγχο του Συστήματος, αυτό σκηνοθετεί και πραγματώνει επεισόδια ή κοινωνικά φαινόμενα που προσφέρουν τόσο μεγάλο σοκ ή τόσο μεγάλη αδράνεια, που επανέρχεται πλήρως η…..”τάξη”).
Άλλη μια “βαλβίδα χύτρας” ήταν ο εμπρησμός της MARFIN και η δολοφονία των τριών αδικοχαμένων εργαζομένων της. Το δε Κίνημα των Αγανακτισμένων όλοι παρακολουθήσαμε πώς εξελίχθηκε, ποιοι το καπηλεύθηκαν, ποιοι ανεδείχθησαν μέσα από αυτό και πού οδήγησε.
Η matrix πραγματικότητα
Ο άλλοτε περήφανος Έλληνας όλα αυτά τα 11 χρόνια έχει δεχθεί στην καμπούρα του τρία Μνημόνια συνολικά, 4-5 εκατομμύρια αναγκαστικούς συγκάτοικους τους οποίους πληρώνει αδρά από το υστέρημά του και που προφανώς σε έναν πολύ πιθανό πόλεμο με την Τουρκία, οι μισοί από αυτούς συνεπικουρούμενοι από ακραία στοιχεία τύπου ΑΝΤΙΦΑ και ΜΚΟ να αποτελέσουν τον εχθρό εντός των πυλών, πάγωμα των μισθών και συντάξεών του, πολλαπλασιασμό του κόστους ζωής του σε σημείο που και οι δυο γονείς σε μια οικογένεια να δουλεύουν και κερδίζουν 2000 ευρώ συνολικά, να τα βγάζουν πέρα δύσκολα (φανταστείτε τί γίνεται στα χαμηλότερα εισοδήματα), κατακρεούργηση της ελληνικής παραγωγής και υπαίθρου με συνέπεια να εξαρτιέται ακόμα και για τα λεμόνια του από την….Αργεντινή!
Τελευταίως έχει μετατραπεί – όπως πολύ σοφά κάποιοι προειδοποιούσαν την δεκαετία του ’80 – σε υπηρέτη των ξένων ελέω τουριστικής ανάπτυξης και…..κέρδους, και πολύ πρόσφατα μπήκε βαριά – βαριά κι εκκωφαντικά μια μεγάλη σφραγίδα στο matrix που ζει δεχόμενος στο μυαλό του και το DNA του, έναν κορωνοϊό κι έναν πλαστό πόλεμο στην Ουκρανία, βυθίζοντας εαυτόν στο φόβο, ακόμα όμως χειρότερα μετατρέποντας τον σε ένα άβουλο πλάσμα που δικαιολογεί τα δεινά που του προσφέρονται αφειδώς και πού δεν τολμά – ούτε καν πλέον περνά από το μυαλό του – να πει ένα ΟΧΙ σε κάποιο από αυτά και να αντιδράσει, περιμένοντας απλά και στωικά έναν από μηχανής Θεό να τον σώσει.
Η Σπηλιά του Πλάτωνα είναι εδώ, τη ζούμε όλοι, κάποιοι έχουν δραπετεύσει από αυτή και φωνάζουν στους υπόλοιπους να ξυπνήσουν, αλλά αυτοί, οι πολλοί, φοβούνται τις σκιές στους τοίχους της…..
Συνηθίσαμε στα επιδόματα και το φόβο
Επίδομα λοιπόν για την ενέργεια, επίδομα για τα καύσιμα, επίδομα στις συντάξεις, επίδομα στις επιχειρήσεις, επίδομα στην ανεργία (κλασικό), επίδομα στα super markets….. Μην παραξενευτείτε αν δείτε επίδομα στα σχολεία τώρα που θα ξανανοίξουν, αφού όπως μπορείτε να διαβάσετε σε ένα άλλο άρθρο όλα ακριβαίνουν ΚΑΙ στις καντίνες των σχολείων ή σιγά – σιγά αρχικά να στήνονται πάγκοι σε όλη την επικράτεια που θα μοιράζουν σακούλες με τρόφιμα (όπως είχε συμβεί αν θυμάστε το 1991 στη Σύρο όταν είχε κλείσει το Νεώριο) και ύστερα κανονικά συσσίτια με φαγιάντζα και παγούρι.
Θα με ρωτήσει κάποιος υπονοώντας ταραχές και βία : “Και τί να κάνουμε; Να εξεγερθούμε;”
Όχι βέβαια, η λύση είναι πολύ απλή, αντίστοιχη της “βαλβίδας χύτρας”. Όταν διαπιστώνουν οι πολίτες πως η κυβέρνησή τους πράττει ό,τι μπορεί να πράξει κι έχει στερέψει πλέον από ιδέες και διάθεση για ρήξεις, τότε αυτοί είναι που πρέπει να μηχανευτούν ένα τεράστιο ΣΟΚ, να την ξυπνήσουν από το λήθαργο και να της υποδείξουν τον ορθό δρόμο. Πώς; Μα, μέσω της καθολικής αδράνειας! Κλείσιμο των πάντων! Κανείς, μα κανείς δεν πάει στη δουλειά του για όσο χρειαστεί, 5 μέρες, 10, 15, ένα μήνα. Όσο χρειαστεί.
Όλοι όμως αποχή από την εργασία! Δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, επιχειρηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες, οι πάντες. Κλειστές οι δημόσιες υπηρεσίες, κλειστά και τα περίπτερα της γειτονιάς, κλειστά και τα super markets, κλειστά και τα καφέ…..Όλα! Το χρήμα που ορίζει το Σύστημα θα αρχίσει να ακριβαίνει ολοένα και περισσότερο κάθε μέρα που θα περνά, αφού η Οικονομία θα παθαίνει κλιμακωτή καθίζηση.
Όλα αυτά μέχρι να αναγκαστεί η όποια Κυβέρνηση να ζητήσει τη γνώμη των πολιτών και να νομοθετήσει τις αλλαγές που θα προσδώσουν στην Ελλάδα την απαραίτητη ανάπτυξη, αυτάρκεια και ασφάλεια και στους Έλληνες τη χαμένη περηφάνεια και αξιοπρέπεια.
.webp)
Σχόλια